HPV co to takiego?
Bardzo powszechnie występujący i bardzo zakaźny wirus brodawczaka ludzkiego. Istnieje prawie 200 różnych rodzajów HPV, a zakażenie niektórymi z nich może istotnie zwiększać ryzyko wystąpienia nowotworów sromu, szyjki macicy, penisa, odbytu i gardła. Zmiany wywołane przez HPV nazywane są brodawkami, a jeśli występują na błonach śluzowych – kłykcinami. Potoczna nazwa dla zmian skórnych wywołanych przez HPV to kurzajki.
Jak się przenosi?
Zakażenie najłatwiej przenosi się podczas kontaktów płciowych (każdego rodzaju), bliskich kontaktów intymnych lub podczas korzystania z basenu lub sauny, ze względu na dłuższą styczność, powstawanie mikrourazów i wilgotne środowisko. Również bliskie kontakty codzienne mogą prowadzić do zakażenia.
Jakie są objawy?
Zakażenie może przebiegać bezobjawowo, zwykle jednak w miejscu namnażania się wirusa dochodzi do powstania brodawek (kłykciny o kształcie kalafiora, grudek, wypustek). Są one zakaźne i mogą rozsiewać się na inne okolice ciała lub na inne osoby.
Po ich naderwaniu (przypadkowo lub podczas współżycia seksualnego) dochodzi do znacznego krwawienia, co może zwiększać ryzyko zakażenia HIV.
Prezerwatywa chroni przed zakażeniem, jednak z uwagi na rozległą obecność wirusa na skórze, do przeniesienia HPV może dochodzić przez okolice nieosłonięte prezerwatywą.
Jak można się zbadać i leczyć?
Jeśli brodawki są widoczne zwykle wystarcza dokładne obejrzenie skóry lub okolicy narządów płciowych i odbytu. Nierzadko konieczne jest jednak przeprowadzenie badania ginekologicznego (w tym kolposkopii) lub proktologicznego. W celu potwierdzenia zakażeniabezobjawowego konieczne jest natomiast pobranie wymazu z podejrzanej okolicy i wykonanie badania molekularnego (genetycznego) metodą PCR (łańcuchowa reakcja polimerazy).
Widoczne brodawki należy leczyć przez wymrażanie ciekłym azotem, umiejętne usuwanie laserem albo za pomocą specjalnych środków chemicznych. Do nawrotów dochodzi względnie często – leczenie należy wówczas powtórzyć. Zmiany przerośnięte, rozległe i głębokie mogą wymagać usunięcia chirurgicznego.
Szacuje się, że jedynie u około 50% osób dochodzi do pełnego wyleczenia i pozbycia się wirusa z organizmu. Z tego powodu po leczeniu brodawek/kłykcin, a także w przypadku zakażeń bezobjawowych, niezbędne są regularne kontrole u ginekologa lub proktologa w celu wczesnego wykrycia i leczenia ewentualnych zmian nowotworowych. U osób z zaburzeniami odporności odsetek pełnych wyleczeń może spadać do mniej niż 30%.
Obecnie szczepionki chronią przed zakażeniem najczęściej występującymi i najgroźniejszymi rodzajami HPV (6, 11, 16, 18, 31, 33, 45, 52 i 58 – w zależności od rodzaju szczepionki), co zabezpiecza przed ponad 75-90% przypadkami kłykcin, a także zmian nowotworowych.
Szczepienie należy wykonać przed inicjacją seksualną.
tekst za AIDS.GOV.PL